رقص سماع

به نوعی از رقص صوفیانه شامل چرخش بدن همراه با حالت خلصه، یعنی نوعی ربودگی برای اهداف معنوی گفته می شود.سماع دیرینه تاریخی دارد و در اسلام موافقان و مخالفان زیادی در این دین پیدا نموده است. سماع در لغت به معنی شنیدن، شنوایی، آوای گوش نواز، رقص و وجد است.و در تعبیر صوفیات ترانه عرفانی توسط مطرب و مطربان است. ار آنجا که این پدیده گاه به رقص و دست افشانی می انجامد سماع گفته می شود. 

صائب تبریزی در این مورد می فرماید:

ذرات جهان را در سماع آورده است         چون سپند افسردگان را کارفرما آتش است.

سماع چیزی جز عشق نیست. عشقی که همچون آتش زبانه می کشد و رهروان این آیین نمی توانند در مقابل آن ایستادگی کنند. صوفیان سماع را دعوت حق و حقیقت سماع را بیداری دل می دانند.

مولانا رهرو سماع بود که توجه روز افزونش به سماع به جاودانه شدن این آیین در میان درویشانش بی تأثیر نبوده است. مولانا ابتدا همانند پدرش بهاء الدین مشغول درس گفتن بود و هرگز سماع نکرده بود. اما چون شمس را دید هر چه اورا میگفت غنیمت می شمرد. شمس به وی اشارت کرد که به سماع درآی. مولانای 38 ساله آنچنان تحت تأثیر شمس قرار گرفت که منبر و مدرسه را ترک کرد. استدلال شمس در تشویق مولالنا به سماع این بود که آنچه مولانا می طلبد با سماع زیاد می شود و سماع برای انسان های عادی که به هوای نفس مشغولند ناجایز است. حضرت مولانا سماع را غذای روح می دانست و می پنداشت در هنگام سماع در هر چیز خدا را می بیند.

در سماع مولانا دستی که به سوی آسمان است نماد دریافت فیض مبدأ هستی و دستی که به سوی زمین است نماد بخشش به کل موجودات است وانسان در این میان به عنوان واسطه مطرح است.

سماع در اشعار مولانا جایگاه ویژه ای دارد مانند:

چون رهند از دست خود دستی زنند      چون جهند از نقص خود رقصی کنند.

دانلود فیلم رقص سماع با آهنگ محسن چاوشی